"Z Nicości" RECENZJA #4

 

Przedostatni tom serii "Z miłości".

Eliza jest nieszczęśliwa i postanawia uciec z domu. W myśl, że gorzej być nie może, podejmuje ryzyko, aby zacząć nowe życie.

Kuba ma skomplikowane życie - z jednej strony ojciec alkoholik - a z drugiej ojczym, który cały czas narzuca mu podjęcie studiów prawniczych, mimo, że chłopak tego nie chce. Kuba chce robić tatuaże i na do tego powołanie ale i też talent.

Drogi tych dwojga krzyżują się na stacji benzynowej. Kuba postanawia zabrać Elzę ze sobą i proponuje je wspólne mieszkanie razem z przyjacielem. Dziewczyna nikogo nie zna w Krakowie i uważa to za najlepsze wyjście z sytuacji. Oboje jeszcze nie mają pojęcia jak to spotkanie wpłynie na ich życie...

Pierwszym podjętym wątkiem w tej książce jest próbą wymuszenia na kimś tego co on sam nie chce. Kuba chce robić tatuaże, widać, że ma talent i powołanie. Ilu ludzi ma to drugie i realizuje się w swojej pracy? Sądzę, że niewielu. Poza tym charakter Kuby nie pasuje do bycia prawnikiem. To dusza artystyczna, więc bardziej takie studia mu pasują.

Drugim wątkiem jest alkoholizm ojca Kuby. To prawda, że tragiczne wydarzenia potrafią nam zniszczyć życie. Jedni się z tego podnoszą, drudzy nie. Szkoda, że ojciec Kuby należał do tych drugich. Jednak z pomocą syna stanął na nogi. Całkiem możliwe, że postawa syna i chęć nawiązania z nim relacji miało w tym przyczynę, ale każda motywacja dla alkoholika jest bardzo dobra.

Trzecim wątkiem jest traktowanie męża Elzy w stosunku do niej samej. W mojej opinii nie należy bić kobiety, nieważne jakakolwiek by nie była. I nie dość, że przemoc fizyczną to jeszcze facet nie pozwalał jej odejść. Przecież po śmierci dziecka ich życie nie miało sensu, ona nie chciała z nim być, on ją trzymał w myśl zasady, że skoro on nie może jej mieć pod każdym względem to inny też nie może. A potem się dziwi, że kobieta od niego uciekła! Chyba musiał być jakiś powód? Gdyby był idealnym mężem to by się z nim nie rozwiodła.

Takim bohaterom można kibicować i się z nimi utożsamiać. Postawa Elzy i Kuby mówi, że należy brać życie w swoje ręce i się nie poddawać, pomimo trudności jakie napotkają nas na drodze.

Teraz czytam ostatni tom i mam nadzieję, że będzie równie ciekawy jak poprzednie.