"KLAUDYNA" CYKL!!!

Pierwsza z czterech powieści opartych na motywach autobiograficznych. W latach, gdy cykl się ukazał (1900-1903), był zaliczany do literatury odważnej obyczajowo.
Klaudyna ma piętnaście lat. Mieszka z ojcem we wsi Montigny, razem z koleżankami przygotowuje się do dyplomu nauczycielskiego. Na tle prowincjonalnych uczennic wyróżnia się niezależnością i buntowniczym charakterem. Inteligentna i oczytana wzbudza wśród nich podziw; urodą i wdziękiem zaskarbia sobie uczucia niemal każdego, kogo los stawia jej na drodze: nauczycielki Aimée – swojej pierwszej miłości, czy nauczycielki z sąsiedniej szkoły męskiej. W dzienniku Klaudyna opisuje szkołę, przyjaciółki, ojca zainteresowanego tylko swoją praca naukową. Pozornie zwykła historia dojrzewającej dziewczyny wyróżnia się swoboda i śmiałością opisów. Powieść napisana lekkim i pełnym humoru językiem mieści w sobie esencję młodości, jej radość i świeżość.


Książka składa się z 4 części:

* "Klaudyna w szkole" ,
* "Klaudyna w Paryżu"
* "Małżeństwo Klaudyny",
* "Klaudyna odchodzi".


Ojciec podejmuje decyzję o przeprowadzce z Montigny do Paryża, by tam kontynuować badania nad ślimakami. Klaudyna źle znosi przeprowadzkę, choruje, musi ściąć swoje olśniewające loki. Krótkie włosy eksponują jej łobuzerski wdzięk, mimo młodego wieku staje się bardziej intrygująca niż niejedna dojrzała kobieta.
Klaudyna, choć nieustannie tęskni za rodzinnym miasteczkiem, powoli odkrywa uroki życia w stolicy. Poznaje swojego kuzyna Marcela i jego ojca Renauda. Delikatny Marcel, śliczny jak dziewczyna, zwierza jej się ze swojej miłości do pewnego Charliego i usiłuje dociec, co łączyło Klaudynę z koleżanką ze szkoły. Ze sporo starszym Renaudem dziewczyna szybko się zaprzyjaźnia - z czasem zacznie ich łączyć coś więcej...
Colette pisze lekko i dowcipnie Bada granice płci, łamie konwenanse, obnaża skostniałe normy.


Trzecia z cyklu czterech powieści opartych na motywach autobiograficznych. Owiany skandalem dziennik młodej dziewczyny z początku XX wieku.

Klaudyna wychodzi za mąż za dużo starszego od siebie Renauda. Jest szczęśliwa, ale tęskni za rodzinnymi stronami i nie do końca odnajduje się w nowej sytuacji. Nudzą ją obowiązki pani domu, wizyty w teatrze, podejmowanie gości. Punktem zwrotnym tej historii będzie chwila, gdy Klaudyna pozna Rezi, żonę angielskiego oficera, z którą połączy ją przyjaźń, a potem erotyczna fascynacja. Kiedy między dwie kobiety wkroczy Renaud, sytuacja niebezpiecznie się skomplikuje...



Ostatnia część cyklu o Klaudynie, przez wielu uważana za najciekawszą. Tym razem narratorką powieści jest Annie, młoda mężatka, nieśmiała i zagubiona. Jej mąż wyjechał właśnie w długą podróż, zostawiając Annie szczegółowy rozkład zajęć i obowiązków. Zadbał nawet o jej kontakty towarzyskie: dokładnie określił, z kim i jak często powinna się widywać. Młoda żona jest posłuszna mężowskim wskazówkom - aż do pewnego wakacyjnego wyjazdu, podczas którego bliżej pozna Klaudynę i jej ekscentrycznego małżonka. To spotkanie na zawsze odmieni życie Annie... W barwny obraz epoki, przesiąknięty atmosferą flirtu i bezpruderyjnego erotyzmu, wpisana jest opowieść o przełamywaniu konwenansów i odnajdowaniu siebie, dojrzewaniu do szeroko pojmowanej niezależności i samoświadomości.


Podczas gdy Renaud leczy w sanatorium początki gruźlicy, Klaudyna zażywa odpoczynku wraz z Annie w jej posiadłości w Casamene. Kobiety wspominają minione romanse, byłych kochanków i kochanki, niedoszłe skandale. Opowiadają sobie różne historie, chodzą na spacery, przesiadują w ogrodzie. Tę sielankową atmosferę zaburza przybycie Marcela, pasierba Klaudyny, uciekającego na wieś przed paryskimi intrygami i niebezpiecznymi związkami. On też ma wiele do opowiedzenia... Klaudyna powraca to swego rodzaju postscriptum do słynnej tetralogii Colette. Książka została napisana tuż po rozstaniu z Willym, uznawanym przez długi czas za twórcę tego cyklu. Jest to także pożegnanie autorki z wieloletnim literackim alter ego - szczególnie nostalgiczne, jako że w ostatniej z „Klaudyn" autorka żegna się również ze swoją młodością...


[Cykl powieści] o dorastaniu Klaudyny pióra Colette zainteresuje z pewnością nie tylko badaczy przemian obyczajowych, ale także czytelników (może zwłaszcza: czytelniczki), dla których dobra literatura to przede wszystkim obraz uczuć: niepoddających się nakazom konwenansu, niezakłamanych, burzliwych.
Jarosław Górski, „Magazyn Literacki KSIĄŻKI"