"Autorzy Pod Lupą" - Autorka powieści obyczajowo- psychologicznych!!!
Sidonie-Gabrielle Colette znana pod pseudonimem Colette – francuska pisarka, autorka powieści obyczajowo-psychologicznych. Znana głównie z opartego na motywach autobiograficznych cyklu o Klaudynie (1900-1903). Członkini m.in. belgijskiej Akademii Literatury oraz Akademii Goncourtów.
Léa zbliża się do pięćdziesiątki. Choć powoli żegna się z profesją kurtyzany, wciąż ma ciało budzące pożądanie - dorodne, o piersiach i pośladkach jędrnych niczym ciało nimf na włoskich fontannach. Uwielbia przepych, dojrzałe wina i młodych mężczyzn. Tak młodych jak Chéri, dwudziestopięciolatek, którego kochanką i przyjaciółką była przez ostatnie sześć lat. Taka nierozwaga! - karci się w duchu. Chéri jest synem jej koleżanki po fachu, okrąglutkiej pani Peloux. Rozpieszczony i wypieszczony. Piękny, cyniczny i próżny. Postanowiono, że powinien się ożenić. Historia pożądania, miłości, piękna i walki z bezlitosnym czasem. Przepojona atmosferą belle époque, napisana wykwintnym, drżącym od namiętności, pełnym przepychu stylem.
Colette uważała Czyste nieczyste za swoją najlepszą książkę. Przyznawała, że odsłania w niej swoje własne przeżycia i fascynacje, uważała ją niemal za autobiografię. Przechadzkę po erotycznym podziemiu, którego mapę nasza przewodniczka znała na pamięć, zaczynamy w mroku i rozmarzeniu popularnej palarni opium, a im głębiej schodzimy, tym więcej spotykamy niezapomnianych mężczyzn i - zwłaszcza - kobiet, których losy na zawsze odmieniła moc namiętności. Proza nie tylko szczera, ale i poetycka. Czyste nieczyste to w historii literatury najbardziej subtelne rozliczenie z różnorodnością doświadczeń seksualnych oraz nieobliczalną i nieprzewidywalną naturą miłości. Słowem wstępnym powieść opatrzy profesor Maria Janion.
Dwanaście scenek rozgrywających się w różnych porach roku, w których biorą udział buldożek Toby i kot Kiki oraz, epizodycznie, On i Ona, czyli właściciele tej parki, a także bezimienna, acz niezwykle rasowa suczka. Miejscem akcji jest po części miejski dom, a po części wiejska posiadłość opiekunów czworonogów. Bardzo sympatyczna, pełna wdzięku i nieco staroświecka książeczka, napisana typowym dla Colette stylem. Kiki to zapewne Ślimaczek z Klaudyny, a Toby - buldożek Annie z ostatniego tomu powieści. Odnajdujemy charakterystyczne dla Colette spojrzenie na psy i koty, których naturę autorka bardzo dobrze zna. Pośród czułych portretów i rozbrajających konwersacji dwójki pupilów są też i mroczniejsze akcenty, scenki dowodzące bezbronności i wrażliwości zwierzęcej psychiki. Dialogi zwierząt stają się pretekstem do refleksji nad życiem, starością, wojną oraz relacjami międzyludzkimi, przyjaźnią i miłością. Jest to debiut pisarski Colette, który pozwolił młodej autorce podążyć własną. Dowodzi mistrzowskiego zmysłu obserwacji i wielkiego talentu.
"Dom Klaudyny" i towarzyszące mu inne wspomnienia,które składają się na ten tom, to wyprawa Colette do kraju lat dziecinnych. Wyprawa długa, rozłożona na lat ponad dwadzieścia. Pierwsze francuskie wydanie "Domu Klaudyny" nosi datę 1922, trzy dalsze opowiadania zatytułowane "Sido" wyszły w roku 1929, ostatnie, "Wesele", w roku 1943. Sama autorka powiada w przemowie: "pisarz, jeśli dożyje późnych lat, zwraca się pod koniec ku przeszłości i albo jej złorzeczy, albo się nią rozkoszuje. Byłam dzieckiem ubogim i szczęśliwym...".
Kolejny tom Colette, jaki ukazuje się w przekładzie polskim, jest więc wyprawą po szczęście dzieciństwa, po to by się tym dzieciństwem cieszyć, z perspektyw lat rozkoszować. Pisząc "Dom Klaudyny" miała Colette lat blisko pięćdziesiąt. "Wesele" - wspomnienie o własnym ślubie - napisała jako siedemdziesięciolatka. Prowadziła tę długą wyprawę w krainę swojej burgundzkiej młodości piórem pisarki doświadczonej już i wytrawnej, piórem pozornie tylko lekkim.
Książka składa się z 4 części:
* "Klaudyna w szkole" ,
* "Klaudyna w Paryżu"
* "Małżeństwo Klaudyny",
* "Klaudyna odchodzi".
Ostatnia część cyklu o Klaudynie, przez wielu uważana za najciekawszą. Tym razem narratorką powieści jest Annie, młoda mężatka, nieśmiała i zagubiona. Jej mąż wyjechał właśnie w długą podróż, zostawiając Annie szczegółowy rozkład zajęć i obowiązków. Zadbał nawet o jej kontakty towarzyskie: dokładnie określił, z kim i jak często powinna się widywać. Młoda żona jest posłuszna mężowskim wskazówkom - aż do pewnego wakacyjnego wyjazdu, podczas którego bliżej pozna Klaudynę i jej ekscentrycznego małżonka. To spotkanie na zawsze odmieni życie Annie... W barwny obraz epoki, przesiąknięty atmosferą flirtu i bezpruderyjnego erotyzmu, wpisana jest opowieść o przełamywaniu konwenansów i odnajdowaniu siebie, dojrzewaniu do szeroko pojmowanej niezależności i samoświadomości.
Podczas gdy Renaud leczy w sanatorium początki gruźlicy, Klaudyna zażywa odpoczynku wraz z Annie w jej posiadłości w Casamene. Kobiety wspominają minione romanse, byłych kochanków i kochanki, niedoszłe skandale. Opowiadają sobie różne historie, chodzą na spacery, przesiadują w ogrodzie. Tę sielankową atmosferę zaburza przybycie Marcela, pasierba Klaudyny, uciekającego na wieś przed paryskimi intrygami i niebezpiecznymi związkami. On też ma wiele do opowiedzenia... Klaudyna powraca to swego rodzaju postscriptum do słynnej tetralogii Colette. Książka została napisana tuż po rozstaniu z Willym, uznawanym przez długi czas za twórcę tego cyklu. Jest to także pożegnanie autorki z wieloletnim literackim alter ego - szczególnie nostalgiczne, jako że w ostatniej z „Klaudyn" autorka żegna się również ze swoją młodością...
[Cykl powieści] o dorastaniu Klaudyny pióra Colette zainteresuje z pewnością nie tylko badaczy przemian obyczajowych, ale także czytelników (może zwłaszcza: czytelniczki), dla których dobra literatura to przede wszystkim obraz uczuć: niepoddających się nakazom konwenansu, niezakłamanych, burzliwych.
Jarosław Górski, „Magazyn Literacki KSIĄŻKI"
Ojciec podejmuje decyzję o przeprowadzce z Montigny do Paryża, by tam kontynuować badania nad ślimakami. Klaudyna źle znosi przeprowadzkę, choruje, musi ściąć swoje olśniewające loki. Krótkie włosy eksponują jej łobuzerski wdzięk, mimo młodego wieku staje się bardziej intrygująca niż niejedna dojrzała kobieta.
Klaudyna, choć nieustannie tęskni za rodzinnym miasteczkiem, powoli odkrywa uroki życia w stolicy. Poznaje swojego kuzyna Marcela i jego ojca Renauda. Delikatny Marcel, śliczny jak dziewczyna, zwierza jej się ze swojej miłości do pewnego Charliego i usiłuje dociec, co łączyło Klaudynę z koleżanką ze szkoły. Ze sporo starszym Renaudem dziewczyna szybko się zaprzyjaźnia - z czasem zacznie ich łączyć coś więcej...
Colette pisze lekko i dowcipnie Bada granice płci, łamie konwenanse, obnaża skostniałe normy.
Pierwsza z czterech powieści opartych na motywach autobiograficznych. W latach, gdy cykl się ukazał (1900-1903), był zaliczany do literatury odważnej obyczajowo.
Klaudyna ma piętnaście lat. Mieszka z ojcem we wsi Montigny, razem z koleżankami przygotowuje się do dyplomu nauczycielskiego. Na tle prowincjonalnych uczennic wyróżnia się niezależnością i buntowniczym charakterem. Inteligentna i oczytana wzbudza wśród nich podziw; urodą i wdziękiem zaskarbia sobie uczucia niemal każdego, kogo los stawia jej na drodze: nauczycielki Aimée – swojej pierwszej miłości, czy nauczycielki z sąsiedniej szkoły męskiej. W dzienniku Klaudyna opisuje szkołę, przyjaciółki, ojca zainteresowanego tylko swoją praca naukową. Pozornie zwykła historia dojrzewającej dziewczyny wyróżnia się swoboda i śmiałością opisów. Powieść napisana lekkim i pełnym humoru językiem mieści w sobie esencję młodości, jej radość i świeżość.
Colette to znana francuska pisarka, autorka obyczajowo – psychologicznych powieści. Zdobyła ogromną popularność dzięki kontrowersyjnych, jak na owe czasy książkach o Klaudynie, opartych częściowo na motywach autobiograficznych. prezentowane dwu tomowe wydanie zawiera wszystkie cztery powieści z cyklu: Klaudyna w szkole, Klaudyna w Paryżu, Małżeństwo Klaudyny oraz Klaudyna odchodzi. Opowieści o Klaudynie cieszyły się ogromną poczytnością, przygody szkolne młodej dziewczyny, następnie jej wchodzenie w dorosłość ze względu na wątki erotyczne uznawane były po wydaniu książki (1900 rok) za niemoralne i obejmowała je cenzura.
Colette to znana francuska pisarka, autorka obyczajowo – psychologicznych powieści. Zdobyła ogromną popularność dzięki kontrowersyjnych, jak na owe czasy książkach o Klaudynie, opartych częściowo na motywach autobiograficznych. prezentowane dwu tomowe wydanie zawiera wszystkie cztery powieści z cyklu: Klaudyna w szkole, Klaudyna w Paryżu, Małżeństwo Klaudyny oraz Klaudyna odchodzi. Opowieści o Klaudynie cieszyły się ogromną poczytnością, przygody szkolne młodej dziewczyny, następnie jej wchodzenie w dorosłość ze względu na wątki erotyczne uznawane były po wydaniu książki (1900 rok) za niemoralne i obejmowała je cenzura.
Colette to znana francuska pisarka, autorka obyczajowo – psychologicznych powieści. Zdobyła ogromną popularność dzięki kontrowersyjnych, jak na owe czasy książkach o Klaudynie, opartych częściowo na motywach autobiograficznych. prezentowane dwu tomowe wydanie zawiera wszystkie cztery powieści z cyklu: Klaudyna w szkole, Klaudyna w Paryżu, Małżeństwo Klaudyny oraz Klaudyna odchodzi. Opowieści o Klaudynie cieszyły się ogromną poczytnością, przygody szkolne młodej dziewczyny, następnie jej wchodzenie w dorosłość ze względu na wątki erotyczne uznawane były po wydaniu książki (1900 rok) za niemoralne i obejmowała je cenzura.
Lorsque débute leur vie commune, Alain et Camille sont deux amis d’enfance que tout en apparence rapproche. Mais leurs secrètes rêveries les divisent. « Mon mariage, reconnaît Alain, contente tout le monde et Camille, et il y a des moments où il me contente aussi, mais… » Ce qu’Alain aime en Camille, c’est une beauté idéalisée, faite d’immobilité et de silence. Aussi est-il déconcerté par son exubérance. Comme l’arrivée d’une saison nouvelle, la découverte de leur intime division le met à la merci d’autres rêves. Et c’est alors que le drame se noue. La chatte Saha sera désormais pour Alain la chimère sublime qui domine sa vie et pour Camille la rivale détestée contre laquelle aucun procédé n’est trop brutal.
Avec une maîtrise et une sobriété sans égales, Colette a composé, en suivant les règles de l’art classique, une véritable tragédie d’amour à trois personnages.
L'amour, n'est-ce qu'un écueil sur une route tranquille ? En ce cas, nul besoin de l'éviter. Il suffit de le franchir. C'est ce que croit René Néré avant de rencontrer Jean. Et Jean arrive. Jean en colère, Jean dédaigneux et persifleur ou Jean sournois, qu'importe, pourvu que ce soit Jean ! " Merveille de la présence, sécurité inexplicable de tous les sens ", mais également entrave. Renée va-t-elle se laisser prendre par cet amour qui la jette vers Jean et où elle tremble de se briser ? Elle fuit, elle se débat, elle se tait, elle se ment. Mais elle sera vaincue. Renée, l'ancienne Renée est morte. La nouvelle, désormais, n'existera qu'à travers Jean et amarrée à lui.
Trzecia z cyklu czterech powieści opartych na motywach autobiograficznych. Owiany skandalem dziennik młodej dziewczyny z początku XX wieku.
Klaudyna wychodzi za mąż za dużo starszego od siebie Renauda. Jest szczęśliwa, ale tęskni za rodzinnymi stronami i nie do końca odnajduje się w nowej sytuacji. Nudzą ją obowiązki pani domu, wizyty w teatrze, podejmowanie gości. Punktem zwrotnym tej historii będzie chwila, gdy Klaudyna pozna Rezi, żonę angielskiego oficera, z którą połączy ją przyjaźń, a potem erotyczna fascynacja. Kiedy między dwie kobiety wkroczy Renaud, sytuacja niebezpiecznie się skomplikuje...
Colette to znana francuska pisarka, autorka obyczajowo – psychologicznych powieści. Zdobyła ogromną popularność dzięki kontrowersyjnym, jak na owe czasy, książkom o Klaudynie, opartym częściowo na motywach autobiograficznych.
Die 24-jährige Revuetänzerin Mitsou begegnet 1917 in Paris einem Leutnant auf Fronturlaub. Bevor sie sich wiedersehen, muss Robert wieder in den Krieg, aber die beiden wechseln immer verliebtere Briefe. Als Robert endlich wieder nach Paris kommt und Mitsou erstmals bekleidet sieht, merkt er, dass er diese Frau weder liebt noch begehrt. Sie schlafen zwar miteinander, doch dann verabschiedet Robert sich in einem Brief von Mitsou, und sie begreift, dass auf die eine Liebesnacht keine weitere folgen wird...
Sydonia-Gabriela Colette urodziła się w r. 1873 w Saint-Sauveur-en-Puisaye, małym miasteczku w Burgundii, a umarła w r. 1954 w Paryżu. W swoim długim i bardzo intensywnym życiu zajmowała się nie tylko literaturą, była również mimem, aktorką kabaretową i teatralną, dziennikarką, krytykiem teatralnym, właścicielką wytwórni kosmetyków. W r. 1935 została wybrana do Królewskiej Akademii Belgijskiej, a w r. 1945 do Akademii Goncourtów.
Była niezrównaną portrecistką ludzi, zwierząt, roślin, przenikliwym psychologiem, doskonałą pejzażystką. Powieść "Narodziny dnia" - pisana w r. 1927 - jest owocem dojrzałych już lat Colette, która wiele w niej mówi o sobie, pięknie opisuje Prowansję, kreśli wizerunki przyjaciół i - żegna się z miłością.
[PIW, Warszawa 1975]
"Niebieska latarnia" obejmuje dwa tomiki wspomnień Colette (1873-1954): "Moje lata terminowania" i "Niebieską latarnię", które jakby klamrą spinają jej długie, pracowite i niespokojne życie. W "Latach terminowania" opowiada o swoim wiejskim dzieciństwie i początkach kariery pisarskiej i dziennikarskiej w Paryżu; w "Latarni" mówi o schyłku swojego życia, w którym, unieruchomiona chorobą, potrafi ją jednak przezwyciężyć - piórem.
Komentarze
Prześlij komentarz