"Dziwne losy Jane Eyre" RECENZJA #20

 

Jest to moja pierwsza styczność z Charlotte Bronte.

Pierwszym czego nie rozumiem a rzuca się w oczy jest tytuł. Czemu nie zostawiono oryginalnego tytułu? Czy aby na pewno losy głównej bohaterki były dziwne? A może całkiem normalne jak na tamte czasy?

Jane Eyre mieszka u ciotki, żony swojego zmarłego wuja. Jednak jest tam źle traktowana. Po pewnym czasie jej ciotka wysyła ją do Lowood, w którym jest szkoła dla dziewcząt.

W tej szkole Jane poznaje koleżankę, z którą się zaprzyjaźnia. Jednak koleżanka umiera, a Jane bardzo przeżywa jej stratę. Jane kończy osiemnaście lat i zostaje nauczycielką. Postanawia poszukać sobie zatrudnienia gdzie indziej i opuścić Lowood.

Jane dostaje pracę u pana Rochestera i poznaje swoją uczennicę oraz dwór. W dworze tym straszy, dzieją się dziwne rzeczy, trudne do wyjaśnienia... Pomimo tego Jane i Edward zakochują się w sobie i zamierzają się pobrać...

Ale to wszystko zostaje ujawnione - Edward nie może się ożenić, gdyż jego żona żyje, a Jane postanawia opuścić dwór. Udaje się do innego hrabstwa i tam poznaje duchownego i jego siostry.

Jest to inna książka niż te co pisze Jane Austen. Ta książka ma w sobie tajemnicę, takie zjawisko paranormalne. Jest tu wątek miłości, ale nie jest on najważniejszy w tej książce. Dobrym wyjściem jest poprowadzenie narracji pierwszoosobowej, bo dzięki temu dobrze poznajemy bohaterkę. Jest tu dużo opisów , ale to buduje historię. Książka dobrze się kończy, ale Edward nie zostaje oszczędzony, za to Jane zostaje wynagrodzona za swoje poświęcenie i cierpienie.

Chętnie sięgnę po "Villette" bo na razie mam tylko jeszcze tę książkę autorki. Nie dziwię się, że Bronte osiągnęła sukces - powieść ta jest nadal aktualna.