Podsumowanie Marca 2018!
Dzisiaj jest ostatni dzień Marca. I w związku z tym, poniżej znajduje się zestawienie książek, które przeczytałam. Było ich aż osiem! To oczywiście bardzo dużo jak na miesiąc, bo mój rekord miesięczny to pięć książek.
1) "Obsesja"
Tak jak zawsze, świetnie spędzony czas z Norą Roberts.
Nora Roberts jest jedną z tych "płodnych" pisarek. Napisała już dwieście powieści, które są chętnie tłumaczone na język polski i wydawane. Oczywiście jest także jedną z najbardziej poczytnych autorek, podobnie jak Danielle Steel.
Chyba nie ma nikogo, kto nie słyszałby o Norze Roberts. A jeśli tak, to powinien się zapoznać z jej twórczością.
Naomi Bowes, jako jedenastolatka, idzie za ojcem w ciemną noc do lasu. To właśnie wtedy, kończy się jej dzieciństwo, dociera do niej, że wcale nie znała swojego ojca.
Jak każda nastolatka, dociera za ojcem do lasu do miejsca gdzie - nie ma ani roweru, ani szczeniaka, natomiast jest dużo zdjęć kobiet, duszonych, gwałconych, zabitych i - na krześle jest związana kobieta, której Naomi pomaga się wydostać.
Naomi, zaprowadza kobietę do Szeryfa i obie zeznają przeciwko ojcu Naomi. Thomas zostaje aresztowany - i kończy się tutaj na pozór normalne życie rodziny, gdyż tym wszystkim interesuje się prasa, FBI. Thomas Bowes, zostaje uznany za psychopatę, z obsesją mordowania kobiet.
Naomi, razem z matką i bratem, przeprowadzają się do wujka Setha i jego partnera Harrry'ego, który pracuje w restauracji. Jednakże, nie jest im dane żyć spokojnie, gdyż mama Naomi, robi to co każe jej mąż. Sprowadza tym samym uwagę mediów na siebie i rodzinę, więc muszą przenieść się do Nowego Jorku.
W Nowym Jorku, zaczynają od nowa. Naomi, ma przyjaciół i normalne życie jak każda nastolatka. Niestety przeszłość znowu ją dopada w postaci filmu nakręconego na podstawie książki o jej ojcu i o niej.
Jako dorosła Naomi, przemieszcza się z miejsca na miejsce. Jednakże fotografka, zamierza osiąść na stałe w domu na skarpie. Tam będzie jej dom, będzie miała ciszę i spokój, samotność, którą lubi.
Niestety życie ma przewrotne poczucie humoru i zmienia plany Naomi. Kiedy psuje jej się opona, poznaje mechanika Xandera Keatona, który jest także muzykiem, i współwłaścicielem baru w miasteczku. Następnie przyjacielscy z natury mieszkańcy ,starają się zaprzyjaźnić z Naomi.
Bohaterka zaczyna nawiązywać przyjaźnie i wchodzi w związek z Xanderem. Remontuje dom na skarpie, przygarnia psa, Taga. Jest szczęśliwa... Jednakże, ktoś nie daje jej zapomnieć o tym co zrobił jej ojciec kobietom i to staje się jego obsesją.
Gdy wokół giną kobiety, komisarz próbuje sam rozwiązać sprawę, ale prosi o pomoc FBI. Wszystkie ślady, które zaczynała zostawiać za sobą Naomi o jej ojcu, nie zostają zapomniane. I ona musi stawić im czoła i odkryć prześladowcę...
"Obsesja" jest książką trzymającą w napięciu, chociaż i tak domyśliłam się przed końcem książki, kim jest prześladowca. To było takie oczywiste... Postacie świetnie skonstruowane, zawód fotografa na plus powieści... Jedyny minus to taki, że tajemnica wychodzi na jaw pod koniec książki a w trakcie mamy przedstawiony związek Xandera i Naomi, życie w miasteczku, przyjaciół Xandera, remont domu na skarpie....
Pomimo obszerności książki - 542 strony - nie żałuję spędzonego czasu z Norą Roberts. Dostałam tę książkę w prezencie od męża i przyznaję, że trafił na bardzo udaną książkę, a ja uwielbiam czytywać Norę Roberts.
Dla Miłośników Nory Roberts jest to wymarzona i obowiązkowa lektura. Mnie się bardzo podobała - fabuła, akcja, miłość i kryminał w jednym. A do czytania książek autorki, nie trzeba mnie specjalnie zachęcać.
2) "Lato pełne sekretów"
Mój kolejny harlequin.
Jak sprowadzić wnuków,na ranczo, które budzi jedno złe wspomnienie? Zadzwonić, poprosić, żeby przyjechali, czy może wysłać list? Nic z tego! Jeremiasz Lonergan, wraz z przyjacielem, który jest jego wspólnikiem, udaje umierającego, żeby sprowadzić wnuków i powiedzieć im coś ważnego.
To lato będzie dla Sama, Coopera i Jake’a Lonerganów przełomowe…
Razem przez życie
Maggie Collins pracuje u właściciela dużej posiadłości, Lonergana.
Starzec udaje chorobę, aby zmusić do przyjazdu swych trzech wnuków. Przed laty wszyscy przeżyli tu tragedię i rzadko odwiedzają dziadka. Jako pierwszy odpowiada na wezwanie najstarszy wnuk, Sam. Spotkanie z nim spowoduje spore komplikacje w życiu Maggie...
Podsumowanie:Sam, najbardziej odpowiedzialny z kuzynów, przyjeżdża do dziadka na ranczo. Staruszek, ściągnął go tu podstępem, ale gdyby nie to, nie poznałby Maggie. Niepewne kroki Sama, strach i lęk o stratę kogoś, kogo kocha, sprawiły, że nie chciał się zaangażować, ale zrozumiał, że w życiu należy ryzykować.
Duchy przeszłości
Kara Sloan jest od roku zakochana w szefie, który jej nie zauważa. Postanawia więc odejść z pracy. Kiedy zbliża się moment rozstania, Cooper Lonergan niespodziewanie ją uwodzi. Zmiana dotychczasowego układu przynosi nieoczekiwane konsekwencje...
Podsumowanie:Możesz uciekać od miłości i poczucia winy przez całe życie... ale w końcu będziesz musiał stawić im czoła... Cooper, jako pisarz, pisze kryminały.Ma asystentkę Karę, która potrafi mu zaplanować całe życie i jest cały czas pod komórką.Wreszcie nadchodzi czas, kiedy Cooper, zdaje sobie sprawę, że Kara to nie tylko jego asystentka, ale przede wszystkim kobieta...
Domowe ognisko
Jake Lonergan przyjeżdża po latach do domu rodzinnego w Coleville. Dowiaduje się, że powróciła tu również Donna - była dziewczyna tragicznie zmarłego kuzyna Lonerganów– wraz z synem Erikiem. Lonerganowie chcą przyjąć młodego Erica do rodziny. Jake, przed laty zakochany w Donnie, ma nadzieję, że teraz uda mu się stworzyć z nią szczęśliwy związek...
Podsumowanie: Jake, wraca do Coleville, bo obiecał dziadkowi spędzić tam całe lato.Trzeci z kuzynów, musi zmierzyć się z przeszłością, aby zaplanować przyszłość. Na dodatek, czuje się winny, gdyż to przez niego Eric nie ma ojca. I musi stawić czoło prawdzie, że nigdy nie przestał kochać Donny...
Podsumowanie ogólne: Trzy historie kuzynów: Sama - lekarza, Coopera- pisarza i Jake - rajdowca motorowego, są przeprowadzone podobnym schematem, ale lekko zmienione. Sam poznał Maggie nad jeziorem, Cooper, znał Karę od pięciu lat, bo była jego asystentką, a Jake znał Donnę od dziecka, przebywając na ranczu. Wszystkie historie są fajne i lekko się je czyta, nawet szybko.
Gdybym miała ułożyć mój ranking top 3, to wyglądałby tak:
1) "Duchy z przeszłości" - głównie dlatego, że mam słabość do wątku pisarzy w powieściach. Ponadto Cooper był najbardziej upartym z kuzynów. Ale w końcu, dostrzegł, że kocha Karę.
2) "Domowe ognisko" - wątek miłości młodzieńczej, zagwarantował miejsce nr 2, historii Jake' a, który od nastolatka był w Donnie zakochany. Ponadto oboje, musieli zrozumieć, że ich miłość, nie jest czymś złym i nie jest ona zdradą wobec Maca, który pragnąłby ich szczęścia.
3) "Razem przez życie" - szybko przeczytana, prosto poprowadzona.Sam, stara się ignorować uczucie do Maggie, ale dzięki jej nieugiętości i zdrowemu rozsądku - zrozumiał, że powinien pogodzić się ze śmiercią Maca, której nie jest winien.
"Lato pełne sekretów" to szybka i lekka książka, pomimo poruszanego tematu poczucia winy. Bardzo podobało mi się to, że było czuć w powieści ból, miłość, poczucie winy... Oczywiście jest to harlequin, który kończy się happy endem, ale co z tego? Co z tego, że wszystko jest przewidywalne i schematyczne? Pomimo tych banalności, książka niesie przesłanie, które mówi, że należy stawić czoła przeszłości, nie odmawiając sobie prawa do życia i szczęścia, które przysługują każdemu z nas.
Polecam. To jest harlequin z przesłaniem, na który zwróciłam szczególną uwagę z powodów wymienionych powyżej.
Jeszcze raz polecam!
3) "Wciąż o tobie śnię"
"Wciąż o tobie śnię" jest pierwszą książką autorki przeczytaną przeze mnie. I przyznam, że sporo czasu stała na półce. Po prostu tak wyszło...
Główną bohaterką książki jest Maggie Fortenbery, była miss Alabamy, a obecnie sześćdziesięcioletnia kobieta, która nie widzi sensu swojego życia. Pracuje w nieruchomościach, w firmie, która podupada, gdyż konkurencja stosuje nieuczciwe chwyty.
Od śmierci Hazel - właścicielki firmy, Maggie zdaje sobie sprawę, że dobra passa Red Mountain Realty się skończyła, a zaczęła się era nieruchomości Babs - bestii z Birminghtam. Ethel, Brenda i Maggie, robią co mogą, by utrzymać się na rynku, ale przeciwniczka jest sprytniejsza i podkrada im klientów.
Maggie, jest jedną z tych osób, które starają się żyć w zgodzie z innymi, często nie mówiąc tego co naprawdę myślą. Jednak można na nią liczyć i jej przyjaciele o tym wiedzą.
Nasza bohaterka przechodzi załamanie nerwowe, albo jak kto woli depresję - i postanawia zakończyć swoją egzystencję. Umiejętnie obmyśla plan w jaki sposób to nastąpi. Czuje, że jest przygotowana, aby wykonać swój zamiar, ale cały czas coś stoi na przeszkodzie...
Odkładając swój plan do zrealizowania, Maggie postanawia, że nie pozwoli Babs zgarnąć Crestwiev - miejsca, o którym marzyła od lat. Jednakże miejsce to nosi ze sobą poplątaną historię, którą Maggie stara się rozwiązać...
Na początku akcja książki, szła wolno i opornie mi się już czytało. Jednak w następnych stronach, akcja zaczęła nabierać tempa i nie mogłam się oderwać od książki. Podobała mi się fabuła (bohaterowie w książce byli w starszym wieku) co jest odmianą i miłą odskocznią - zazwyczaj czytam o historii młodych ludzi.
Urok Południa, czyli stanu Alabamy, ukazana w książce jak najbardziej. Motyw kryminalny i zagadkowa przeszłość - również ukazana w książce. Komizm - niektóre sceny były naprawdę zabawne. Każda z postaci w pewien sposób rozśmiesza czytelnika, ale w inny sposób. Np. Brenda nie umie sobie odmówić jedzenia, nawet w niezbyt sprzyjających temu okolicznościach, Ethel, non stop narzekająca na to, że świat się zmienił o sto osiemdziesiąt stopni, Maggie, starająca się dokończyć to co zaczęła, ale zmienia zdanie w ostatniej chwili (chociaż to jest pozytyw bohaterki) i Robbie, która potrafi przyłapać siostrę na gorącym uczynku, a także Babs, czyli bestia z Birminghtam, która ma gotowe cięte odpowiedzi.
To moje pierwsze spotkanie z Fannie Flagg i na pewno będę je miło wspominać. Pomimo mojego młodego wieku (rozumiałam bohaterkę i trzymałam za nią kciuki). Flagg, ukazała w książce coś jeszcze - starzenie się jest koleją rzeczy, których nie zmienimy, ale starsze panie pijące kilka drinków w pubie, to z pewnością nie jest to co ja sobie wyobrażam na temat starszych kobiet.
Książka śmieszy, ale i uczy. Kiedy się już w nią wciągniecie, będziecie żałować, że jesteście blisko końca!!!
I tak oto kończy się moja przygoda z "Wciąż o tobie śnię" i nie wykluczam, przeczytania w przyszłości innych książek autorki.
4) "Kłamca"
Kolejna książka Nory Roberts, którą dostałam na Mikołajki od męża.
Gdy ma się dwieście książek na koncie i co roku wychodzą następne, albo ukazują się w wydawnictwie, czuję się zobowiązana sięgnąć po pozycję Nory Roberts - większości czytelniczek, nie należy tej autorki przedstawiać! Nawet jeśli ktoś nie miał styczności z Norą Roberts, to jestem pewna, że o niej słyszał.
Shelby Pomeroy w jednym momencie zostaje sama - z dzieckiem, długami, tajemnicami i kłamstwami swojego męża. I z wielkim domem, oraz meblami, nie lubiąc tego miejsca w którym jest.
Jednak Shelby, nie ma czasu na łzy i rozpacz - ma córkę, która jej potrzebuje, masę długów i myślenie o tym co będzie dalej. Shelby postanawia sprzedać dom - w końcu i tak nic dla niej nie znaczył i wraca z powrotem do swojego rodzinnego miasta.
Gdy wraca do domu, orientuje się, że rodzina jest szczęśliwa jej powrotem, ale nie jej przyjaciółka Emma Kate, która ma jej za złe, że nie była przy niej w trudnych dla niej chwilach.
Shelby, ponownie wraca na prostą drogę życia - ustabilizowała się, pracuje w salonie swojej prababki, powiedziała swojej przyjaciółce prawdę i znowu się z nią zaprzyjaźniła, śpiewa w piątkowe wieczory i spotyka się z Griffinem, stolarzem.
Oczywiście, nie ma koloru i łatwo. Nie wszyscy cieszą się z powrotu bohaterki, która sprowadza kłopoty do Ridge. Jej wieczna rywalka Melody, zrobi wszystko by królować nad Shelby. I zastrzelona kobieta, prześladująca Shelby to dopiero początek kłopotów...
Przyznam, że najpierw przeczytałam "Obsesję ,którą się zachwyciłam. I przyznam, czytelnikom rację, gdyż Roberts zastosowała znane schematy - kobieta skrzywdzona przez los, starająca się cieszyć wolnością i myśląca, że przeszłość jest już za nią, kochający i troskliwy facet... Znajomi, którzy myślą o ślubie (odwrotność do Obsesji) kochająca rodzina, brat glina (znów wątek, który był w Obsesji) mogę wymieniać dalej, ale po co? Moim zamiarem nie jest zniechęcenie czytelnika, tylko uświadomienie podobieństwa schematów.
Jakby tego było mało, wydawcy zrobili spojler na zakładce! W fabule książki też, ale to można im jeszcze wybaczyć. Ale wybrać taki fragment, spośród książki, która liczy ponad 500 stron? Ale to nic nie szkodzi, bo domyśliłam się wszystkiego w miarę szybko, czytając książkę.
Nie przeszkadzał mi wątek zranionej kobiety, ani próba ułożenia sobie życia. W końcu jestem kobietą, więc rozumiem Shelby. Na plus przemawia to, że Richard był oszustem, kłamcą i złodziejem, oraz manipulatorem o to z jajami, że tak powiem. Czyli coś czego nie miał zły charakter w Obsesji.
"Kłamca"jest świetną książką, pomimo podobieństw do Obsesji. A poza tym mam słabość do Nory Roberts i jej książek. A, żeby być sprawiedliwą, powiem, że jeśli potraktuje się "kłamcę" jako odrębną książkę, to można przy niej świetnie spędzić czas.
Książka, utrzymywała mnie w napięciu, wspaniale spędziłam przy niej czas (te kilka dni) na pewno nie było straconym czasem. Polecam, jeśli tak jak, kochacie książki Nory Roberts.
5) "Nie ma jej"
Moje pierwsze zetknięcie z twórczością Joy Fielding.
Chcąc przetestować męża, czy aby na pewno zapamięta wszystkie rzeczy, które powiedziałam mu przez telefon, dodałam jeszcze "I książka, kochanie. Chcę książkę ze sklepu" - odpowiedziałam na jego pytanie, czy czegoś potrzebuje ze sklepu.
Zastanawiałam się cały czas, czy aby na pewno nie zapomni. W sumie, to książka nie była taka ważna, ale mąż wrócił z zakupami i z... książką. Co mogę powiedzieć? Byłam zaskoczona i to pozytywnie.
Od tego dnia, minęło sporo czasu, zanim sięgnęłam po książkę. Joy Fielding, nie była autorką o której istnieniu nie wiedziałam. W sklepie w mojej miejscowości, są wystawione książki Joy Fielding, a widząc wysokie oceny jej książek, pomyślałam "Przeczytam. Przekonam się czy na pewno jest aż taka dobra, a może to wyolbrzymione opinie?"
Zaczęłam czytać 17 marca, a skończyłam dzisiaj. To mój rekord, najlepszy w czytaniu książek. A teraz moja opinia na temat książki.
Okrągła dziesiąta rocznica ślubu, elegancki hotel Grand Laguna, wokół przyjaciele i dwie córki... To miała być niezapomniana rocznica, wspominana jeszcze przez kilkanaście lat...
Hunter i Caroline, postanowili uczcić swoją dziesiątą rocznicę ślubu. Mężczyzna nalegał na to, gdyż miał dla żony, wspaniałą niespodziankę. Namówił więc, Caroline, że mogą pójść na kolację z przyjaciółmi i zaglądać do dzieci na zmianę. Caroline, niechętnie się zgadza, ale ulega mężowi.
Wszyscy świetnie się bawią na kolacji. Prawie wszyscy - Becky i Steve, kłócą się przy stole, Rain wychodzi po okrycie, Hunter idzie zaglądnąć do dzieci. Kiedy już wszyscy wracają z kolacji, Caroline dokonuje zdumiewającego odkrycia - Samanthy nie ma w pokoju!!! Kobieta zaczyna płakać, szukając dziecka, którego nie znajduje. Powoli dochodzi do niej prawda, której nie chciałaby zaakceptować - jej córeczka zaginęła! Zrozpaczona matka, odpycha od siebie, starszą córkę i męża, który próbuje jej uzmysłowić, że pora wracać, kiedy już konferencja prasowa, zeznania świadków, i prace policji nic nie dają. Ale Caroline, nie może wrócić bez córki! W końcu, kobieta poddaje się kiedy dociera do niej, że ona i mąż są obwiniani o zabicie swojej córki.
Mija piętnaście lat. Przez ten czas, Caroline Shipley, pojawia się w gazetach niejednokrotnie. Jest uznawana za nieodpowiedzialną matkę, zabójczynię, która zabiła swoją córkę... Kobieta, cały czas, kurczowo trzyma się nadziei, że jej córka żyje.
I nagle pewnego dnia... odbiera telefon i słyszy "Chyba jestem pani córką". W Caroline na nowo wstępuję nadzieje i obawy, a także chęć odnalezienia córki i przytulenia jej. Odbierając go, Caroline nie miała pojęcia, że jeden telefon wywoła całą lawinę zdarzeń...
Caroline jedzie do Calgary, ale nie udaje jej się spotkać z Lili. Siedemnastoletnia dziewczyna, przeprasza Caroline, proponując, że ona przyjedzie do San Diego. Michelle, jest wściekła na matkę, gdyż uważa, że Lili to oszustka.
Kiedy Lili, przyjeżdża do San Diego, wszyscy członkowie rodziny są obecni. Caroline, miała nadzieję, że dzięki instynktowi matki, poczuje, że to jest jej córka kiedy ją zobaczy. Jest zawiedziona, że tak się nie stało. Jednak Mary - matka Caroline, patrząc na Lili, mówi "To jest Samantha".
Pojawienie się Lili, powoduje zainteresowanie fotoreporterów. Gdy już Caroline i jej rodzina, dowiadują się prawdy o wynikach testu, wychodzą też na jaw okoliczności zniknięcia Samanthy...
Mam 23 lata i nie jestem matką. Jednak jestem kobietą, a kobieta jest uczuciowa i wczuwa się w sytuację innych osób. Pomimo, iż nie jestem matką, doskonale rozumiałam Caroline i jej uczucia. Piętnaście lat niepewności, nadziei, a czasem nawet braku nadziei. Życia w poczuciu winy, będąc oskarżoną o zrobienie czegoś czego nie zrobiła...
"Nie ma jej" to świetna powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Świetnie napisana, naprawdę szybko się ją czyta. Fielding, krok po kroku, odkrywa przed nami nowe fakty, a prawda jest zaskakująca.
Polecam. Naprawdę Polecam!!!
6) "Noce w Rodanthe"
Moje ostatnie spotkanie ze Sparksem.
"Noce w Rodanthe" to była ostatnia książka w prezencie na Mikołajki od męża. Króciutka książka, z głębokim przesłaniem, w tle Rodanthe i miłość dwojga doświadczonych ludzi...
OPOWIEŚĆ JEDNEGO CZŁOWIEKA, MOŻE SPRAWIĆ, ŻE POPATRZYMY INACZEJ NA SWOJE ŻYCIE...
Adrienne miała czterdzieści pięć lat, kiedy opuścił ją mąż, żeby być z młodszą kobietą. Adrienne bardzo to przeżyła, ale starała się żyć dla swoich dzieci.
Paul, zapracowany lekarz plastyczny, poświęcił swoją rodzinę dla pracy. W wyniku czego, nie umiał porozumieć się z synem, a żona wybrała kochanka. Mężczyzna sprzedaje dom i jedzie do Rodanthe.
W Rodanthe, w Gospodzie, Paul i Adrienne, spotykają się. Spędzają ze sobą bardzo dużo czasu (co wcale nie było dziwne,zważywszy na to, że byli oni sami) rozmawiają ze sobą, poznają się bliżej, spędzają razem czas. Zakochują się w sobie, pomimo huraganu.
Rozłąka nie jest łatwa dla nich obojga, ale konieczna.Paul jedzie naprawiać swoje relacje z synem, a Adrienne wraca do domu. Obiecują sobie, że będą pisać do siebie listy.
Czy opowieść jednej osoby, może mieć wpływ na drugą? Czy po kilkunastu latach historia może mieć znaczenie i głębokie przesłanie i czy może komuś pomóc, wyjść z kryzysu? Dowiecie się czytając.
Historia pięknej miłość, zakończenie mnie nie zaskoczyło, ale byłam nim poruszona. Sparks, zaserwował nam, krótką i przepiękną historię miłosną, która nie kończy się happy endem, ale wzrusza i sprawia, że zaczynamy rozmyślać nad sobą, swoimi postawami i nad swoim związkiem.
Gorąco polecam na relaks po długiej i ciężkiej pracy.
7) "Central Park"
Moje nieoczekiwane spotkanie z Musso.
Kiedy mam ciężki dzień, albo coś mi się nie udaje, nic tak nie poprawia mi nastroju jak książka. Tak więc, pewnego dnia zmęczona i niezadowolona, dotarłam do kiosku i zaczęłam przeglądać książki. Pani w kiosku zaproponowała mi Central Park. Widząc nazwisko Guillaume Musso, podjęłam decyzję - kupuję tę książkę! Zapłaciłam, wyszłam z kiosku i wróciłam do domu.
Skończywszy "Noce w Rodanthe", rozsiadłam się w fotelu i zaczęłam czytać książkę.
I dziś, około 21:14, piszę recenzję o "Central Park".
Alice Shafer, jest policjantką. Ta trzydziestoośmioletnia kobieta, jest tytanem pracy i nie poddaje się łatwo. Ściga przestępców, pomaga ludziom. Młoda, atrakcyjna, i na pozór zdrowa...
Kobieta budzi się w Central Parku. Jest przykuta kajdankami z... facetem! Na pewno, każdy z nas wolałby obudzić się w innym miejscu, na przykład we własnym łóżku! Ale nic z tego Alice po obudzeniu widzi mężczyznę, którego nie zna i nawet nie wie, czy kiedykolwiek się poznali.
W takich oto okolicznościach, poznają się Alice i Gabriel. Alice, nie pamięta co się wydarzyło poprzedniego dnia, ma wielką lukę w pamięci. Jest pewna, że była na imprezie z koleżankami.
Chcąc dowiedzieć się prawdy, Alice musi współpracować z Gabrielem. Nie podoba jej się to za bardzo, ale nie ma wyjścia. Mężczyzna, przystaje na komendy pięknej pani policjantki i tak jak ona wyrusza na poszukiwanie prawdy, która nie jest wcale taka łatwa do odgadnięcia...
Musso, mnie zaskoczył. Chyba faktycznie słusznie ma opinię pisarza o "nietypowych zakończeniach". Czegoś takiego bym nie wymyśliła, nawet bym na to nie wpadła.
Oczywiście dodam, że jestem miło zaskoczona, bo spodziewałam się jakiejś kryminalnej zagadki, która zostanie rozwiązana przez Alice. Na myśl mi nie przyszło, że poznam zagadkę na końcu, gdyż dalej byłam przekonana, że skończy się dobrze i zostanie wszystko wyjaśnione. I zostało, tylko nie tak jak myślałam...
Z autorem stykam się drugi raz. Musso, utrzymuje poziom taki jaki był w "Tej chwili", nic nie jest takie oczywiste na pierwszy rzut oka, ale mogę zapewnić, że na pewno nie będziecie się nudzić. Książka jest króciutka, na pewno umili Wam podróż, będzie świetnym relaksem. I dodam jeszcze, że ja nie zapomnę tej książki, która mi się spodobała, ale najbardziej podobało mi się zakończenie.
Dla fanów autora jest to obowiązkowa pozycja. I na pewno będą nią zachwyceni.
8) "Echa"
Beata Żydówka pochodząca z zamożnej rodziny zakochuje się we francuskim arystokracie i wychodzi za niego za mąż. Dla obu rodzin małżeństwo to jest mezaliansem. Wbrew wszystkim przeciwnościom młodzi są szczęśliwi i tworzą wspaniałą kochającą się rodzinę. Wkrótce wybucha II wojna światowa do Francji wkraczają Niemcy. Trudne lata okupacji oznaczają kres spokojnego życia mieszkańców tego kraju. Beatę i jej córkę Amandę czekają łzy i cierpienie.
1) "Obsesja"
Tak jak zawsze, świetnie spędzony czas z Norą Roberts.
Nora Roberts jest jedną z tych "płodnych" pisarek. Napisała już dwieście powieści, które są chętnie tłumaczone na język polski i wydawane. Oczywiście jest także jedną z najbardziej poczytnych autorek, podobnie jak Danielle Steel.
Chyba nie ma nikogo, kto nie słyszałby o Norze Roberts. A jeśli tak, to powinien się zapoznać z jej twórczością.
Naomi Bowes, jako jedenastolatka, idzie za ojcem w ciemną noc do lasu. To właśnie wtedy, kończy się jej dzieciństwo, dociera do niej, że wcale nie znała swojego ojca.
Jak każda nastolatka, dociera za ojcem do lasu do miejsca gdzie - nie ma ani roweru, ani szczeniaka, natomiast jest dużo zdjęć kobiet, duszonych, gwałconych, zabitych i - na krześle jest związana kobieta, której Naomi pomaga się wydostać.
Naomi, zaprowadza kobietę do Szeryfa i obie zeznają przeciwko ojcu Naomi. Thomas zostaje aresztowany - i kończy się tutaj na pozór normalne życie rodziny, gdyż tym wszystkim interesuje się prasa, FBI. Thomas Bowes, zostaje uznany za psychopatę, z obsesją mordowania kobiet.
Naomi, razem z matką i bratem, przeprowadzają się do wujka Setha i jego partnera Harrry'ego, który pracuje w restauracji. Jednakże, nie jest im dane żyć spokojnie, gdyż mama Naomi, robi to co każe jej mąż. Sprowadza tym samym uwagę mediów na siebie i rodzinę, więc muszą przenieść się do Nowego Jorku.
W Nowym Jorku, zaczynają od nowa. Naomi, ma przyjaciół i normalne życie jak każda nastolatka. Niestety przeszłość znowu ją dopada w postaci filmu nakręconego na podstawie książki o jej ojcu i o niej.
Jako dorosła Naomi, przemieszcza się z miejsca na miejsce. Jednakże fotografka, zamierza osiąść na stałe w domu na skarpie. Tam będzie jej dom, będzie miała ciszę i spokój, samotność, którą lubi.
Niestety życie ma przewrotne poczucie humoru i zmienia plany Naomi. Kiedy psuje jej się opona, poznaje mechanika Xandera Keatona, który jest także muzykiem, i współwłaścicielem baru w miasteczku. Następnie przyjacielscy z natury mieszkańcy ,starają się zaprzyjaźnić z Naomi.
Bohaterka zaczyna nawiązywać przyjaźnie i wchodzi w związek z Xanderem. Remontuje dom na skarpie, przygarnia psa, Taga. Jest szczęśliwa... Jednakże, ktoś nie daje jej zapomnieć o tym co zrobił jej ojciec kobietom i to staje się jego obsesją.
Gdy wokół giną kobiety, komisarz próbuje sam rozwiązać sprawę, ale prosi o pomoc FBI. Wszystkie ślady, które zaczynała zostawiać za sobą Naomi o jej ojcu, nie zostają zapomniane. I ona musi stawić im czoła i odkryć prześladowcę...
"Obsesja" jest książką trzymającą w napięciu, chociaż i tak domyśliłam się przed końcem książki, kim jest prześladowca. To było takie oczywiste... Postacie świetnie skonstruowane, zawód fotografa na plus powieści... Jedyny minus to taki, że tajemnica wychodzi na jaw pod koniec książki a w trakcie mamy przedstawiony związek Xandera i Naomi, życie w miasteczku, przyjaciół Xandera, remont domu na skarpie....
Pomimo obszerności książki - 542 strony - nie żałuję spędzonego czasu z Norą Roberts. Dostałam tę książkę w prezencie od męża i przyznaję, że trafił na bardzo udaną książkę, a ja uwielbiam czytywać Norę Roberts.
Dla Miłośników Nory Roberts jest to wymarzona i obowiązkowa lektura. Mnie się bardzo podobała - fabuła, akcja, miłość i kryminał w jednym. A do czytania książek autorki, nie trzeba mnie specjalnie zachęcać.
2) "Lato pełne sekretów"
Mój kolejny harlequin.
Jak sprowadzić wnuków,na ranczo, które budzi jedno złe wspomnienie? Zadzwonić, poprosić, żeby przyjechali, czy może wysłać list? Nic z tego! Jeremiasz Lonergan, wraz z przyjacielem, który jest jego wspólnikiem, udaje umierającego, żeby sprowadzić wnuków i powiedzieć im coś ważnego.
To lato będzie dla Sama, Coopera i Jake’a Lonerganów przełomowe…
Razem przez życie
Maggie Collins pracuje u właściciela dużej posiadłości, Lonergana.
Starzec udaje chorobę, aby zmusić do przyjazdu swych trzech wnuków. Przed laty wszyscy przeżyli tu tragedię i rzadko odwiedzają dziadka. Jako pierwszy odpowiada na wezwanie najstarszy wnuk, Sam. Spotkanie z nim spowoduje spore komplikacje w życiu Maggie...
Podsumowanie:Sam, najbardziej odpowiedzialny z kuzynów, przyjeżdża do dziadka na ranczo. Staruszek, ściągnął go tu podstępem, ale gdyby nie to, nie poznałby Maggie. Niepewne kroki Sama, strach i lęk o stratę kogoś, kogo kocha, sprawiły, że nie chciał się zaangażować, ale zrozumiał, że w życiu należy ryzykować.
Duchy przeszłości
Kara Sloan jest od roku zakochana w szefie, który jej nie zauważa. Postanawia więc odejść z pracy. Kiedy zbliża się moment rozstania, Cooper Lonergan niespodziewanie ją uwodzi. Zmiana dotychczasowego układu przynosi nieoczekiwane konsekwencje...
Podsumowanie:Możesz uciekać od miłości i poczucia winy przez całe życie... ale w końcu będziesz musiał stawić im czoła... Cooper, jako pisarz, pisze kryminały.Ma asystentkę Karę, która potrafi mu zaplanować całe życie i jest cały czas pod komórką.Wreszcie nadchodzi czas, kiedy Cooper, zdaje sobie sprawę, że Kara to nie tylko jego asystentka, ale przede wszystkim kobieta...
Domowe ognisko
Jake Lonergan przyjeżdża po latach do domu rodzinnego w Coleville. Dowiaduje się, że powróciła tu również Donna - była dziewczyna tragicznie zmarłego kuzyna Lonerganów– wraz z synem Erikiem. Lonerganowie chcą przyjąć młodego Erica do rodziny. Jake, przed laty zakochany w Donnie, ma nadzieję, że teraz uda mu się stworzyć z nią szczęśliwy związek...
Podsumowanie: Jake, wraca do Coleville, bo obiecał dziadkowi spędzić tam całe lato.Trzeci z kuzynów, musi zmierzyć się z przeszłością, aby zaplanować przyszłość. Na dodatek, czuje się winny, gdyż to przez niego Eric nie ma ojca. I musi stawić czoło prawdzie, że nigdy nie przestał kochać Donny...
Podsumowanie ogólne: Trzy historie kuzynów: Sama - lekarza, Coopera- pisarza i Jake - rajdowca motorowego, są przeprowadzone podobnym schematem, ale lekko zmienione. Sam poznał Maggie nad jeziorem, Cooper, znał Karę od pięciu lat, bo była jego asystentką, a Jake znał Donnę od dziecka, przebywając na ranczu. Wszystkie historie są fajne i lekko się je czyta, nawet szybko.
Gdybym miała ułożyć mój ranking top 3, to wyglądałby tak:
1) "Duchy z przeszłości" - głównie dlatego, że mam słabość do wątku pisarzy w powieściach. Ponadto Cooper był najbardziej upartym z kuzynów. Ale w końcu, dostrzegł, że kocha Karę.
2) "Domowe ognisko" - wątek miłości młodzieńczej, zagwarantował miejsce nr 2, historii Jake' a, który od nastolatka był w Donnie zakochany. Ponadto oboje, musieli zrozumieć, że ich miłość, nie jest czymś złym i nie jest ona zdradą wobec Maca, który pragnąłby ich szczęścia.
3) "Razem przez życie" - szybko przeczytana, prosto poprowadzona.Sam, stara się ignorować uczucie do Maggie, ale dzięki jej nieugiętości i zdrowemu rozsądku - zrozumiał, że powinien pogodzić się ze śmiercią Maca, której nie jest winien.
"Lato pełne sekretów" to szybka i lekka książka, pomimo poruszanego tematu poczucia winy. Bardzo podobało mi się to, że było czuć w powieści ból, miłość, poczucie winy... Oczywiście jest to harlequin, który kończy się happy endem, ale co z tego? Co z tego, że wszystko jest przewidywalne i schematyczne? Pomimo tych banalności, książka niesie przesłanie, które mówi, że należy stawić czoła przeszłości, nie odmawiając sobie prawa do życia i szczęścia, które przysługują każdemu z nas.
Polecam. To jest harlequin z przesłaniem, na który zwróciłam szczególną uwagę z powodów wymienionych powyżej.
Jeszcze raz polecam!
3) "Wciąż o tobie śnię"
"Wciąż o tobie śnię" jest pierwszą książką autorki przeczytaną przeze mnie. I przyznam, że sporo czasu stała na półce. Po prostu tak wyszło...
Główną bohaterką książki jest Maggie Fortenbery, była miss Alabamy, a obecnie sześćdziesięcioletnia kobieta, która nie widzi sensu swojego życia. Pracuje w nieruchomościach, w firmie, która podupada, gdyż konkurencja stosuje nieuczciwe chwyty.
Od śmierci Hazel - właścicielki firmy, Maggie zdaje sobie sprawę, że dobra passa Red Mountain Realty się skończyła, a zaczęła się era nieruchomości Babs - bestii z Birminghtam. Ethel, Brenda i Maggie, robią co mogą, by utrzymać się na rynku, ale przeciwniczka jest sprytniejsza i podkrada im klientów.
Maggie, jest jedną z tych osób, które starają się żyć w zgodzie z innymi, często nie mówiąc tego co naprawdę myślą. Jednak można na nią liczyć i jej przyjaciele o tym wiedzą.
Nasza bohaterka przechodzi załamanie nerwowe, albo jak kto woli depresję - i postanawia zakończyć swoją egzystencję. Umiejętnie obmyśla plan w jaki sposób to nastąpi. Czuje, że jest przygotowana, aby wykonać swój zamiar, ale cały czas coś stoi na przeszkodzie...
Odkładając swój plan do zrealizowania, Maggie postanawia, że nie pozwoli Babs zgarnąć Crestwiev - miejsca, o którym marzyła od lat. Jednakże miejsce to nosi ze sobą poplątaną historię, którą Maggie stara się rozwiązać...
Na początku akcja książki, szła wolno i opornie mi się już czytało. Jednak w następnych stronach, akcja zaczęła nabierać tempa i nie mogłam się oderwać od książki. Podobała mi się fabuła (bohaterowie w książce byli w starszym wieku) co jest odmianą i miłą odskocznią - zazwyczaj czytam o historii młodych ludzi.
Urok Południa, czyli stanu Alabamy, ukazana w książce jak najbardziej. Motyw kryminalny i zagadkowa przeszłość - również ukazana w książce. Komizm - niektóre sceny były naprawdę zabawne. Każda z postaci w pewien sposób rozśmiesza czytelnika, ale w inny sposób. Np. Brenda nie umie sobie odmówić jedzenia, nawet w niezbyt sprzyjających temu okolicznościach, Ethel, non stop narzekająca na to, że świat się zmienił o sto osiemdziesiąt stopni, Maggie, starająca się dokończyć to co zaczęła, ale zmienia zdanie w ostatniej chwili (chociaż to jest pozytyw bohaterki) i Robbie, która potrafi przyłapać siostrę na gorącym uczynku, a także Babs, czyli bestia z Birminghtam, która ma gotowe cięte odpowiedzi.
To moje pierwsze spotkanie z Fannie Flagg i na pewno będę je miło wspominać. Pomimo mojego młodego wieku (rozumiałam bohaterkę i trzymałam za nią kciuki). Flagg, ukazała w książce coś jeszcze - starzenie się jest koleją rzeczy, których nie zmienimy, ale starsze panie pijące kilka drinków w pubie, to z pewnością nie jest to co ja sobie wyobrażam na temat starszych kobiet.
Książka śmieszy, ale i uczy. Kiedy się już w nią wciągniecie, będziecie żałować, że jesteście blisko końca!!!
I tak oto kończy się moja przygoda z "Wciąż o tobie śnię" i nie wykluczam, przeczytania w przyszłości innych książek autorki.
4) "Kłamca"
Kolejna książka Nory Roberts, którą dostałam na Mikołajki od męża.
Gdy ma się dwieście książek na koncie i co roku wychodzą następne, albo ukazują się w wydawnictwie, czuję się zobowiązana sięgnąć po pozycję Nory Roberts - większości czytelniczek, nie należy tej autorki przedstawiać! Nawet jeśli ktoś nie miał styczności z Norą Roberts, to jestem pewna, że o niej słyszał.
Shelby Pomeroy w jednym momencie zostaje sama - z dzieckiem, długami, tajemnicami i kłamstwami swojego męża. I z wielkim domem, oraz meblami, nie lubiąc tego miejsca w którym jest.
Jednak Shelby, nie ma czasu na łzy i rozpacz - ma córkę, która jej potrzebuje, masę długów i myślenie o tym co będzie dalej. Shelby postanawia sprzedać dom - w końcu i tak nic dla niej nie znaczył i wraca z powrotem do swojego rodzinnego miasta.
Gdy wraca do domu, orientuje się, że rodzina jest szczęśliwa jej powrotem, ale nie jej przyjaciółka Emma Kate, która ma jej za złe, że nie była przy niej w trudnych dla niej chwilach.
Shelby, ponownie wraca na prostą drogę życia - ustabilizowała się, pracuje w salonie swojej prababki, powiedziała swojej przyjaciółce prawdę i znowu się z nią zaprzyjaźniła, śpiewa w piątkowe wieczory i spotyka się z Griffinem, stolarzem.
Oczywiście, nie ma koloru i łatwo. Nie wszyscy cieszą się z powrotu bohaterki, która sprowadza kłopoty do Ridge. Jej wieczna rywalka Melody, zrobi wszystko by królować nad Shelby. I zastrzelona kobieta, prześladująca Shelby to dopiero początek kłopotów...
Przyznam, że najpierw przeczytałam "Obsesję ,którą się zachwyciłam. I przyznam, czytelnikom rację, gdyż Roberts zastosowała znane schematy - kobieta skrzywdzona przez los, starająca się cieszyć wolnością i myśląca, że przeszłość jest już za nią, kochający i troskliwy facet... Znajomi, którzy myślą o ślubie (odwrotność do Obsesji) kochająca rodzina, brat glina (znów wątek, który był w Obsesji) mogę wymieniać dalej, ale po co? Moim zamiarem nie jest zniechęcenie czytelnika, tylko uświadomienie podobieństwa schematów.
Jakby tego było mało, wydawcy zrobili spojler na zakładce! W fabule książki też, ale to można im jeszcze wybaczyć. Ale wybrać taki fragment, spośród książki, która liczy ponad 500 stron? Ale to nic nie szkodzi, bo domyśliłam się wszystkiego w miarę szybko, czytając książkę.
Nie przeszkadzał mi wątek zranionej kobiety, ani próba ułożenia sobie życia. W końcu jestem kobietą, więc rozumiem Shelby. Na plus przemawia to, że Richard był oszustem, kłamcą i złodziejem, oraz manipulatorem o to z jajami, że tak powiem. Czyli coś czego nie miał zły charakter w Obsesji.
"Kłamca"jest świetną książką, pomimo podobieństw do Obsesji. A poza tym mam słabość do Nory Roberts i jej książek. A, żeby być sprawiedliwą, powiem, że jeśli potraktuje się "kłamcę" jako odrębną książkę, to można przy niej świetnie spędzić czas.
Książka, utrzymywała mnie w napięciu, wspaniale spędziłam przy niej czas (te kilka dni) na pewno nie było straconym czasem. Polecam, jeśli tak jak, kochacie książki Nory Roberts.
5) "Nie ma jej"
Moje pierwsze zetknięcie z twórczością Joy Fielding.
Chcąc przetestować męża, czy aby na pewno zapamięta wszystkie rzeczy, które powiedziałam mu przez telefon, dodałam jeszcze "I książka, kochanie. Chcę książkę ze sklepu" - odpowiedziałam na jego pytanie, czy czegoś potrzebuje ze sklepu.
Zastanawiałam się cały czas, czy aby na pewno nie zapomni. W sumie, to książka nie była taka ważna, ale mąż wrócił z zakupami i z... książką. Co mogę powiedzieć? Byłam zaskoczona i to pozytywnie.
Od tego dnia, minęło sporo czasu, zanim sięgnęłam po książkę. Joy Fielding, nie była autorką o której istnieniu nie wiedziałam. W sklepie w mojej miejscowości, są wystawione książki Joy Fielding, a widząc wysokie oceny jej książek, pomyślałam "Przeczytam. Przekonam się czy na pewno jest aż taka dobra, a może to wyolbrzymione opinie?"
Zaczęłam czytać 17 marca, a skończyłam dzisiaj. To mój rekord, najlepszy w czytaniu książek. A teraz moja opinia na temat książki.
Okrągła dziesiąta rocznica ślubu, elegancki hotel Grand Laguna, wokół przyjaciele i dwie córki... To miała być niezapomniana rocznica, wspominana jeszcze przez kilkanaście lat...
Hunter i Caroline, postanowili uczcić swoją dziesiątą rocznicę ślubu. Mężczyzna nalegał na to, gdyż miał dla żony, wspaniałą niespodziankę. Namówił więc, Caroline, że mogą pójść na kolację z przyjaciółmi i zaglądać do dzieci na zmianę. Caroline, niechętnie się zgadza, ale ulega mężowi.
Wszyscy świetnie się bawią na kolacji. Prawie wszyscy - Becky i Steve, kłócą się przy stole, Rain wychodzi po okrycie, Hunter idzie zaglądnąć do dzieci. Kiedy już wszyscy wracają z kolacji, Caroline dokonuje zdumiewającego odkrycia - Samanthy nie ma w pokoju!!! Kobieta zaczyna płakać, szukając dziecka, którego nie znajduje. Powoli dochodzi do niej prawda, której nie chciałaby zaakceptować - jej córeczka zaginęła! Zrozpaczona matka, odpycha od siebie, starszą córkę i męża, który próbuje jej uzmysłowić, że pora wracać, kiedy już konferencja prasowa, zeznania świadków, i prace policji nic nie dają. Ale Caroline, nie może wrócić bez córki! W końcu, kobieta poddaje się kiedy dociera do niej, że ona i mąż są obwiniani o zabicie swojej córki.
Mija piętnaście lat. Przez ten czas, Caroline Shipley, pojawia się w gazetach niejednokrotnie. Jest uznawana za nieodpowiedzialną matkę, zabójczynię, która zabiła swoją córkę... Kobieta, cały czas, kurczowo trzyma się nadziei, że jej córka żyje.
I nagle pewnego dnia... odbiera telefon i słyszy "Chyba jestem pani córką". W Caroline na nowo wstępuję nadzieje i obawy, a także chęć odnalezienia córki i przytulenia jej. Odbierając go, Caroline nie miała pojęcia, że jeden telefon wywoła całą lawinę zdarzeń...
Caroline jedzie do Calgary, ale nie udaje jej się spotkać z Lili. Siedemnastoletnia dziewczyna, przeprasza Caroline, proponując, że ona przyjedzie do San Diego. Michelle, jest wściekła na matkę, gdyż uważa, że Lili to oszustka.
Kiedy Lili, przyjeżdża do San Diego, wszyscy członkowie rodziny są obecni. Caroline, miała nadzieję, że dzięki instynktowi matki, poczuje, że to jest jej córka kiedy ją zobaczy. Jest zawiedziona, że tak się nie stało. Jednak Mary - matka Caroline, patrząc na Lili, mówi "To jest Samantha".
Pojawienie się Lili, powoduje zainteresowanie fotoreporterów. Gdy już Caroline i jej rodzina, dowiadują się prawdy o wynikach testu, wychodzą też na jaw okoliczności zniknięcia Samanthy...
Mam 23 lata i nie jestem matką. Jednak jestem kobietą, a kobieta jest uczuciowa i wczuwa się w sytuację innych osób. Pomimo, iż nie jestem matką, doskonale rozumiałam Caroline i jej uczucia. Piętnaście lat niepewności, nadziei, a czasem nawet braku nadziei. Życia w poczuciu winy, będąc oskarżoną o zrobienie czegoś czego nie zrobiła...
"Nie ma jej" to świetna powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Świetnie napisana, naprawdę szybko się ją czyta. Fielding, krok po kroku, odkrywa przed nami nowe fakty, a prawda jest zaskakująca.
Polecam. Naprawdę Polecam!!!
6) "Noce w Rodanthe"
Moje ostatnie spotkanie ze Sparksem.
"Noce w Rodanthe" to była ostatnia książka w prezencie na Mikołajki od męża. Króciutka książka, z głębokim przesłaniem, w tle Rodanthe i miłość dwojga doświadczonych ludzi...
OPOWIEŚĆ JEDNEGO CZŁOWIEKA, MOŻE SPRAWIĆ, ŻE POPATRZYMY INACZEJ NA SWOJE ŻYCIE...
Adrienne miała czterdzieści pięć lat, kiedy opuścił ją mąż, żeby być z młodszą kobietą. Adrienne bardzo to przeżyła, ale starała się żyć dla swoich dzieci.
Paul, zapracowany lekarz plastyczny, poświęcił swoją rodzinę dla pracy. W wyniku czego, nie umiał porozumieć się z synem, a żona wybrała kochanka. Mężczyzna sprzedaje dom i jedzie do Rodanthe.
W Rodanthe, w Gospodzie, Paul i Adrienne, spotykają się. Spędzają ze sobą bardzo dużo czasu (co wcale nie było dziwne,zważywszy na to, że byli oni sami) rozmawiają ze sobą, poznają się bliżej, spędzają razem czas. Zakochują się w sobie, pomimo huraganu.
Rozłąka nie jest łatwa dla nich obojga, ale konieczna.Paul jedzie naprawiać swoje relacje z synem, a Adrienne wraca do domu. Obiecują sobie, że będą pisać do siebie listy.
Czy opowieść jednej osoby, może mieć wpływ na drugą? Czy po kilkunastu latach historia może mieć znaczenie i głębokie przesłanie i czy może komuś pomóc, wyjść z kryzysu? Dowiecie się czytając.
Historia pięknej miłość, zakończenie mnie nie zaskoczyło, ale byłam nim poruszona. Sparks, zaserwował nam, krótką i przepiękną historię miłosną, która nie kończy się happy endem, ale wzrusza i sprawia, że zaczynamy rozmyślać nad sobą, swoimi postawami i nad swoim związkiem.
Gorąco polecam na relaks po długiej i ciężkiej pracy.
7) "Central Park"
Moje nieoczekiwane spotkanie z Musso.
Kiedy mam ciężki dzień, albo coś mi się nie udaje, nic tak nie poprawia mi nastroju jak książka. Tak więc, pewnego dnia zmęczona i niezadowolona, dotarłam do kiosku i zaczęłam przeglądać książki. Pani w kiosku zaproponowała mi Central Park. Widząc nazwisko Guillaume Musso, podjęłam decyzję - kupuję tę książkę! Zapłaciłam, wyszłam z kiosku i wróciłam do domu.
Skończywszy "Noce w Rodanthe", rozsiadłam się w fotelu i zaczęłam czytać książkę.
I dziś, około 21:14, piszę recenzję o "Central Park".
Alice Shafer, jest policjantką. Ta trzydziestoośmioletnia kobieta, jest tytanem pracy i nie poddaje się łatwo. Ściga przestępców, pomaga ludziom. Młoda, atrakcyjna, i na pozór zdrowa...
Kobieta budzi się w Central Parku. Jest przykuta kajdankami z... facetem! Na pewno, każdy z nas wolałby obudzić się w innym miejscu, na przykład we własnym łóżku! Ale nic z tego Alice po obudzeniu widzi mężczyznę, którego nie zna i nawet nie wie, czy kiedykolwiek się poznali.
W takich oto okolicznościach, poznają się Alice i Gabriel. Alice, nie pamięta co się wydarzyło poprzedniego dnia, ma wielką lukę w pamięci. Jest pewna, że była na imprezie z koleżankami.
Chcąc dowiedzieć się prawdy, Alice musi współpracować z Gabrielem. Nie podoba jej się to za bardzo, ale nie ma wyjścia. Mężczyzna, przystaje na komendy pięknej pani policjantki i tak jak ona wyrusza na poszukiwanie prawdy, która nie jest wcale taka łatwa do odgadnięcia...
Musso, mnie zaskoczył. Chyba faktycznie słusznie ma opinię pisarza o "nietypowych zakończeniach". Czegoś takiego bym nie wymyśliła, nawet bym na to nie wpadła.
Oczywiście dodam, że jestem miło zaskoczona, bo spodziewałam się jakiejś kryminalnej zagadki, która zostanie rozwiązana przez Alice. Na myśl mi nie przyszło, że poznam zagadkę na końcu, gdyż dalej byłam przekonana, że skończy się dobrze i zostanie wszystko wyjaśnione. I zostało, tylko nie tak jak myślałam...
Z autorem stykam się drugi raz. Musso, utrzymuje poziom taki jaki był w "Tej chwili", nic nie jest takie oczywiste na pierwszy rzut oka, ale mogę zapewnić, że na pewno nie będziecie się nudzić. Książka jest króciutka, na pewno umili Wam podróż, będzie świetnym relaksem. I dodam jeszcze, że ja nie zapomnę tej książki, która mi się spodobała, ale najbardziej podobało mi się zakończenie.
Dla fanów autora jest to obowiązkowa pozycja. I na pewno będą nią zachwyceni.
8) "Echa"
Beata Żydówka pochodząca z zamożnej rodziny zakochuje się we francuskim arystokracie i wychodzi za niego za mąż. Dla obu rodzin małżeństwo to jest mezaliansem. Wbrew wszystkim przeciwnościom młodzi są szczęśliwi i tworzą wspaniałą kochającą się rodzinę. Wkrótce wybucha II wojna światowa do Francji wkraczają Niemcy. Trudne lata okupacji oznaczają kres spokojnego życia mieszkańców tego kraju. Beatę i jej córkę Amandę czekają łzy i cierpienie.
Komentarze
Prześlij komentarz